ułożenie — n I 1. rzecz. od ułożyć. 2. «w stosunku do zwierząt: tresura, przyuczenie» 3. rzad. «układ, sposób, w jaki coś jest ułożone, rozmieszczone; pozycja» Tancerka zmienia ułożenie ramion. 4. przestarz. «dobre wychowanie; grzeczność, układność» … Słownik języka polskiego
poprzestawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poprzestawiaćam, poprzestawiaća, poprzestawiaćają, poprzestawiaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zmienić położenie, ułożenie, kolejność wielu przedmiotów lub zmienić ułożenie, kolejność wielu elementów jakiejś całości :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Liste historischer Rechtsquellen — Liste (wichtiger) historischer Rechtsquellen weltweit, chronologisch sortiert, mit Schwerpunkt auf den deutschen Sprachraum und mit Deklarierung des Geltungsbereichs. Dieser wird extra angeführt, wenn es nicht aus dem Titel (kursiv) eindeutig… … Deutsch Wikipedia
autotransfuzja — ż I, DCMs. autotransfuzjazji; lm D. autotransfuzjazji (autotransfuzjazyj) 1. med. «zasilenie krążącą krwią narządów ważnych dla życia (np. serca, mózgu) polegające na ograniczeniu przepływu krwi w innych narządach (np. przez odpowiednie ułożenie… … Słownik języka polskiego
drenaż — m II, D. u; lm D. y ( ów) 1. techn. «sieć przewodów podziemnych (drenów) służących do osuszania gleby i regulowania stopnia jej wilgotności» Ułożenie drenażu w ziemi. Plan drenaży. 2. techn. «osuszanie gruntów za pomocą drenów układanych pod… … Słownik języka polskiego
okółkowy — przym. od okółek Okółkowe ułożenie liści, gałęzi … Słownik języka polskiego
postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… … Słownik języka polskiego
poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… … Słownik języka polskiego
premedytacja — ż I, DCMs. premedytacjacji, blm 1. «obmyślenie czegoś naprzód; ułożenie planu jakiegoś działania» Postępować z całą premedytacją. 2. praw. «dokładne zaplanowanie i przygotowanie przestępstwa» Morderstwo z premedytacją. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… … Słownik języka polskiego
